Wygląd ogólny i podstawowe cechy Beagle
Beagle to mały, aktywny, wytrzymały piesek, który będzie wspaniałym towarzyszem zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Beagle kiedyś były hodowany do tropienia zwierzyny a zwłaszcza dzikich królików i zajęcy lecz dziś to bardziej popularny piesek domowy. Jak wszystkie psy gończe bywa niezwykle uparty i do tego lubi szczekać, warczeć i wyć, co oznacza, że wymaga bardzo cierpliwego opiekuna.
Ponieważ Beagle uwielbia węszyć, jest to pies, którego nos jest zwykle przyklejony do ziemi. Łącząc to z jego dociekliwą, zdeterminowaną naturą otrzymujemy psa tropiącego. Dlatego też Beagle wykorzystywany jest bardzo często w służbach celnych. Pies tej rasy raczej dobrze dogaduje się z innymi gatunkami zwierząt i ufnie reaguje na obcych ludzi. Te cechy sprawiły, że Beagle bardzo często widujemy w rolach psa rodzinnego.
Zobacz też
Standard rasy Beagle
Za kraj pochodzenia Beagle przyjmuje się Wielką Brytanię. Klasyfikacja FCI grupuje Beagla do 6 grupy psów gończych, posokowców i ras pokrewnych oraz sekcji małych psów gończych, które podlegają próbom pracy.
Wygląd ogólny Beagle
Standard rasy określa Beagle jako mocnego, zwartego w budowie psa gończego. Z natury wesołego, odważnego, czujnego i inteligentnego psa o zrównoważonym temperamencie bez oznak bojaźliwości i agresji.
Głowa u Beagla jest średniej wielkości pozbawiona zmarszczek, fałd i nadmiaru skóry o czaszce lekko wysklepionej z niewielkim guzem potylicznym. Stop u Beagla występuje w połowie głowy i jest bardzo wyraźnie zaznaczony. Kufa nigdy nie jest spiczasta a nos powinien być czarny. Ciemnobrązowe oczy są duże i szeroko osadzone co w efekcie daje miły wyraz pyska Beagla.
Uszy psa tej rasy są wyjątkowe, z zaokrąglonymi końcami zwisają bowiem blisko po obu stronach szyji. Ta z kolei jest nieco łukowata co wynika z użytkowości psa i zaopatrzona w nieduże podgardle. Tułów Beagla jest prosty w linii grzbietowej, związany i dobrze wywarzony. Klatka piersiowa mocno wysklepiona i głęboka bo sięgająca aż poniżej łokci.
Grzbiet kończy wysoko osadzony mocny ogon, który pies nosi uniesiony do góry. Pożądana wysokość psów tej rasy w kłębie to minimalna 33 cm a maksymalna 40 cm.
Kończyny przednie są mocne, proste i nie skręcają ani do wewnątrz ani na zewnątrz ciała psa. Kończyny tylne charakteryzują muskularne uda i dobrze kątowane kolana a łapy są mocne, zwarte o krótkich pazurkach. W ruchu Beagle jest prosty i mocny a zarazem swobodny.
Szata Beagla ma gęstą, krótką sierść o uniwersalnej funkcjonalności. Umaszczenie jest trójbarwne i może być (czarne, płowe i białe) błękitne, płowe i białe; białe w łaty: borsucze, zajęcze, cytrynowe; cytrynowe z białym, czerwone z białym, płowe z białym, czarne z białym, jednolicie białe. Wszystkie z powyższych wariantów kolorystycznych oprócz białego mogą być przesiane. Cechą charakterystyczną jest biała końcówka ogona.
Niewielkie odstępstwa od wzorca są oceniane w zależności od stopnia nasilenia wady i jej wpływu na użytkowość psa, natomiast wadami dyskwalifikującymi są: agresja i lękliwość. Dodatkowo samce muszą mieć dwa zdrowe jądra w mosznie.
Wzorzec rasy według ZKwP nr 161 – link.
Szczenięta rasy Beagle
Szczenię Beagle jest bardzo aktywne, radosne i odważne co przejawia się nieograniczoną ciekawością świata. Młody piesek będzie okazywał to na wszelkie możliwe sposoby: nie przestraszy się nowej ścieżki w lesie, z chęcią wskoczy do rzeki czy jeziora, oraz będzie przejawiał chęć zabawy przy każdej okazji.
Przeczytaj też
Ze względu na ogromną potrzebę ruchu szczenię Beagle pozostawione bez aktywności w domu może przejawiać tendencję do nadwagi. Do tego dochodzi niszczycielstwo z nudów , które pozostawione bez reakcji może przerodzić się w trudny do opanowania nawyk. Z tego też powodu każdy kto rozważa przyjęcie pod swój dach Beagle powinien przeanalizować swój styl życia i możliwości czasowe.
| Wiek Beagla | Masa ciała psa | Masa ciała suki |
| 1 mc | 2 kg | 1,5 kg |
| 2 mc | 3 – 4 kg | 3 kg |
| 3 mc | 6 kg | 5 kg |
| 4 mc | 8 kg | 7 kg |
| 5 mc | 10 kg | 8 kg |
| 6 mc | 12 kg | 9 kg |
| 7 mc | 13 kg | 10 kg |
| 8 mc | 14 kg | 10,5 kg |
| 9 mc | 15 kg | 11 kg |
| 10 mc | 16 kg | 13 kg |
| 11 mc | 17 kg | 14 kg |
| 12 mc | 18 kg | 15 kg |
| Waga psa dorosłego | od 16 do 18 kg | od 14 do 17 kg |
Orientacyjna tabela przyrostu wagi Beagla
Żywienie psa Beagle
Beagle powinien być karmiony wysokiej jakości karmą dla psów i jest obojętne czy będzie to karma w postaci świeżego mięsa czy gotowa karma granulowana. Najważniejszą jednak sprawą jest dieta odpowiednio dostosowana do wieku i potrzeb psa czyli inna będzie dla szczenięcia, inna dla psa dorosłego a jeszcze inna dla psiego seniora. Smakołyki podawane psu w trakcie treningów również podlegają zaliczeniu do całkowitej dziennej porcji pożywienia.
Kolejną istotną rzeczą przy karmieniu Beagla jest poziom aktywności psa. W przypadku kiedy jesteśmy aktywną, sportową rodziną i nasz pies uczestniczy z nami we wszelkiego rodzaju ćwiczeniach jego dawka żywieniowa powinna być procentowo większa. W diecie należy też zwrócić uwagę na pokarmy, które szczególnie nie służą psu a czasem mają nawet działanie szkodliwe. Do takich dodatków żywieniowych należy zaliczyć, cukier i wyroby cukiernicze, w tym szczególnie niebezpieczną dla zdrowia psa czekoladę. inne toksyczne składniki to cebula, winogrona czy rodzynki. W przypadku zauważenia jakichkolwiek problemów z funkcjonowaniem układu pokarmowego Beagle najlepiej zwrócić się o poradę do specjalisty.
Pielęgnacja Beagle
Beagle ma gładką, gęstą i prostą sierść, która zimą nabiera gęstości ze względu na podszerstek. Natomiast wiosną pies zrzuca nadmiar włosa i sierść staje się bardziej przerzedzona. Beagle zrzuca niewielką ilość włosia przez cały rok, dlatego cotygodniowe szczotkowanie szczotą o średnio twardym włosiu jest wystarczające, aczkolwiek warto nie zaniedbywać tej czynności i systematycznie usuwać martwy włos co skutecznie pobudza cebulki włosowe do wzrostu. Poza tym jak większość psów również Beagle nie muszą być często kąpane.
Szczególną uwagę zwracamy na pazury Beagle, które nie przycinane mają tendencją do wrastania. Jednakowo ważne są obwisłe uszy Beagle, gdzie ze względu na złą wentylację często dochodzi do infekcji. Systematyczne kontrole uszu i utrzymywanie ich w suchości pomaga rozwiązać ten problem.
Szkolenie Beagle
Beagle to aktywne, ciekawe świata psy, które codzienne potrzebują ok 2 godz ćwiczeń. Nie wystarczą im krótkie spacery czy bieganie w ogródku. W tym drugim przypadku Beagle najczęściej staje się niszczycielem. Pies ten jest szczęśliwy gdy ma kompana do zabaw, nierzadko widzi się więc żyjące w zgodzie dwa lub więcej osobniki. Beagle jest szczególnie zdolny do ucieczek, zatem dobre ogrodzenie to podstawa jego egzystencji w naszym domu.
Dodatkowo jest to pies ze szczególnym instynktem łowieckim dlatego pies będący towarzyszem rodziny swój spacer powinien odbywać wyłącznie na smyczy. Możliwość wybiegania się psa jest włascia tylko na ogrodzonym terenie takim jak nasze podwórko lub psi park gdzie pokusa pogoni za ciekawym zapachem jest skutecznie ograniczona.
Podobnie jak u innych psów socjalizacja Beagle jest konieczna. To samo dotyczy się szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Beagle jest uparciuchem i jego treningi wymagają dużo cierpliwości, pozytywnych wzmocnień, kreatywności no i oczywiście czasu.
Zdrowie Beagle
Beagle to rasa, którą również dotykają typowe schorzenia takie jak dysplazja stawów, niedoczynność tarczycy czy zaburzenia wzroku. U tej rasy nie rzadko występuje epilepsja. Odpowiedzialni hodowcy przeprowadzają szereg badań, w tym badań genetycznych, które mają za zadanie eliminację z dalszej hodowli osobników obciążonych chorobowo. Przyczynia się to z pewnością do polepszenia jakości zdrowia przyszłych szczeniąt.
Organizacje kynologiczne zrzeszające hodowców i miłośników rasy Beagle
Podstawową organizacją zrzeszającą hodowców psów rasy Beagle ich właścicieli i miłośników jest ZKwP podlegający pod Międzynarodową Federację Kynologiczną FCI. W Polskim oddziale FCI Beagle jest wpisany jako rasa uznana pod nr 161 /27.01.2011/GB.
ZKwP jest też organizatorem szeregu wystaw, w których może uczestniczyć ten niewielki pies myśliwski. Przygotowanie Beagle do pokazów na ringu nie jest pracochłonne. Jako że pies ten ma krótki gładki włos a jego wygląd powinien być jak najbardziej naturalny delikatne strzyżenie i trymowanie są zabiegami wystarczającymi do osiągnięcia idealnego wyglądu.
Podsumowanie
Wygląd ogólny Beagla charakteryzuje go jako małego, figlarnego pieska myśliwskiego, który z powodzeniem sprawdzi się w roli towarzysza rodziny. Ze względu na swój uparty temperament Beagle potrzebuje wytrwałego, cierpliwego opiekuna. Z psem tej rasy nie ma kłopotów socjalizacyjnych w kontaktach z innymi gatunkami zwierząt.
Szczenięta tej rasy są ruchliwe, radosne i ciekawe świata. Bardzo lubią się bawić i aktywnie spędzać czas. Mają niespożytą energię i nie odpuszczą żadnej okazji by wymknąć się niepostrzeżenie poza posesję. Ich skłonność do ucieczek może być bardzo uciążliwa dla opiekunów tak samo jak destrukcyjne zachowanie spowodowane zbyt długim pozostawaniem Beagle bez opieki.
Standard rasy kwalifikuje Beagle do grupy psów gończych, które podlegają próbom polowym i chyba to właśnie ich predyspozycje użytkowe kwalifikują go na pierwszym miejscu na psa myśliwskiego a dopiero potem jako psa rodzinnego. Nie brakuje jednak wielbicieli tej rasy, którzy poświęcając odpowiednią ilość czasu na socjalizację, i naukę posłuszeństwa sprawiają, że Beagle jest jedną z najpopularniejszych ras psów rodzinnych.